بررسی تغییر آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانت و ماتریکس متالوپروتئیناز محیط رویی سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان و چربی در شرایط کشت

  سابقه و هدف: سلول‌های بنیادی مزانشیمی (MSCs) به دلیل توانایی تکثیر، تمایز و ترمیم بالا در سلول درمانی نقش‌های مهمی ایفا می‌کنند. یکی از مشکلات در مسیر کشت سلول‌های بنیادی قبل از استفاده درمانی، ظهور علائم پیری سلول در شرایط کشت است. تغییرات پیری با کاهش ظرفیت تولید آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانت و تغییرات پروتئین‌های ماتریکس متالوپروتئیناز (MMPs) هم‌راه است. هدف از مطالعه حاضر بررسی و مقایسه ظرفیت تولید آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانتی سوپراکسیددسموتاز (SOD) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) و 2-MMP در محیط رویی سلول بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان (BMSCs) و بافت چربی (ADSCs) موش صحرایی است. مواد و روش‌ها: BMSCs و ADSCs به ترتیب از بافت‌های مغز استخوان‌های فمور و تیبیا و چربی زیرجلدی جدا شدند. سلول‌ها در محیطα-MEM غنی‌شده با 10% سرم جنین گاوی (FBS) تا 7 پاساژ متوالی کشت شدند. بررسی میزان فعالیت آنتی‌اکسیدانتی وMMPدر محیط رویی فاقد سرم به ترتیب با روش‌های سنجش آنزیمی و زایموگرافی صورت گرفت.  یافته‌ها:BMSCs و ADSCs از لحاظ فعالیت آنزیم‌هایSOD و GPx به‌طور تقریباًیکسان، به ترتیب در پاساژهای 5 و 6-4 بیش‌ترین فعالیت را نشان دادند. هم‌چنین، از لحاظ فعالیتMMP، پاساژ چهارم مناسب‌ترین پاساژ است. از طرفی دیگر، سنجش MDA و LDH سلامت غشا در این سلول‌ها را نشان داد.  نتیجه‌گیری:بافت چربی دارای ظرفیت آنتی‌اکسیدانتی بالایی است. هم‌چنین پاساژهای 6-4 زمانی است که ظرفیت تولید آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانتی و MMP در BMSCs و ADSCs در بالاترین سطح خود قرار دارند